Vanmiddag hebben Maarten en ik een wandeling naar de vuurtoren gemaakt terwijl de kinderen heerlijk op het strand hebben gespeeld op Isla Caja de Muertos. Na terugkomst kon de schone was weer in de kast. Gisteren nog in een drukke shopping mall en nu op een onbewoond eiland, heerlijk die afwisseling!
Nadat we afscheid hebben genomen van zowel Dick en Petra van de Sally Lightfoot als Christ en Elise van de Elza, zijn we op de motor over een kalm zeetje in een paar uurtjes naar Isla Caja de Muertos gevaren. Dat is een onbewoond eiland, maar in het weekend kan het druk worden met dagjesmensen. Nu zijn we nog de enigen. Na een verfrissende duik is het eerst weer tijd voor... school.
Dinsdag zijn we naar Ponce gevaren. Het eerste stukje op de motor en daarna sinds twee maanden weer eens echt gezeild wat prima ging. Om kwart over vijf gingen we al anker op en iets na tienen voeren we de baai bij de jachthaven in. En daar lag de Elza waar we op Curaçao 2 jaar naast hebben gelegen en waarvan we via het radionet al hadden gehoord dat ze onderweg waren naar Ponce. Heel leuk om elkaar weer te zien.
We hebben in Ponce boodschappen gedaan water geladen, de was gedaan, Guido heeft even gesurfd, met de Elza bijgepraat en daar heerlijk gegeten en straks gaan we weer verder...
Ook vandaag kwamen we niet weg omdat een van de Duitsers ons uitgenodigd had om vanochtend vroeg een wandeling te gaan maken. Dus het vertrek maar weer een dag uitgesteld. Met z'n negenen zijn we met twee auto's naar het startpunt van de wandeling gereden. Het was nog redelijk koel en hebben heerlijk gelopen en van het landschap en het gezelschap genoten.
Daarna was er natuurlijk weer gewoon school.
De vorige dag hadden we verteld dat we voor Guido op zoek waren geweest naar een tweedehands surfplank en ze hadden zowaar een geschikte plank gevonden in de berging die niet meer gebruikt werd. Toen we die aan het eind van de dag gingen halen, bleek dat ze zelfs ook nog een zeil hadden gevonden. Compleet met mast en giek, dus Guido helemaal blij. En dat alles voor maar 50$. Daar gaf Guido met plezier zijn spaargeld aan uit. Wat een ontzettend leuke dagen bij ongelooflijk gastvrije mensen op een prachtige plek.
We zouden eigenlijk zondag weer verder varen, maar zo'n unieke gelegenheid wilden we niet voorbij laten gaan. Dus hebben we ons de hele dag bij de super gastvrije Duitsers weer goed vermaakt met surfplank, kano, sup-board, zeilbootje en gezellig kletsen. Guido heeft weer veel geleerd en mocht aan het eind van de dag eindelijk "without the rope".
's Avonds heerlijk stamppot gegeten aan boord van de Sally Lightfoot. Daar hebben we naar het radionet geluisterd van de "Dutchies at sea", waar we vernamen dat onze buren van het Spaanse Water op Curaçao op zee zitten op weg naar ... Ponce wat ook onze volgende bestemming is. Ook hoorden we berichten van bekende zeilers vanuit Curaçau die nu in Colombia vertoeven. Wat een klein wereldje, heel bijzonder.
Vanochtend om kwart over zes zaten Maarten en ik al in de kano. We zijn naar de overkant van de baai gevaren waar een paar eilandjes lagen. Heerlijk stil en koel zo op de vroege ochtend.
Om half 10 waren we samen met de twee andere Nederlandse zeiljachten uitgenodigd bij een stel Duitse surfers die hier op vakantie zijn. Ze logeerden bij een gepensioneerde Duitse Amerikaan die een enorme watersportuitrusting bij zijn huis had: surfplanken met zeilen in alle maten, kayaks, zeilbootje, sup-planken enz. We mochten daar zomaar de hele dag spelevaren en hij gaf nog les ook. Met de kinderen was hij onvermoeibaar en vooral Guido heeft veel geleerd. Maarten en ik hebben allebei in de Sunfish gevaren.
's Middags mochten we ook nog zijn auto lenen en hebben we met een delegatie van de drie boten onze voorraden flink kunnen aanvullen, super! Later bleken de eieren in de rugzak te zijn gebroken en bij het opstappen vanuit de dinghy op de boot gleed ik uit en viel ik in het water. Nou ja, je kunt niet alles hebben, voor de rest was het een zeer enerverende dag.
Gisteravond hebben we gezwommen in de Bahia Fosforesente. In deze baai leven kleine beestjes die oplichten wanneer het water in beweging wordt gebracht. Als je daarin zwemt, zie je bij je armen en benen honderden piepkleine lichtpuntjes, heel bijzonder. Nu hebben we gehoord dat dit verschijnsel in Fajardo en Vieques nog veel mooier is, we zijn benieuwd.
Vandaag zijn we weer een stukje langs de prachtige zuidkust van Puerto Rico naar het oosten gevaren en liggen nu in Guanica. Daar lag al een hele tijd het bestelde onderdeel voor de kapotte generator op ons te wachten. Maarten heeft een flink eind gelopen en meteen ook wat boodschappen gedaan.
Bij de vissers hebben we water gekregen en meteen ook gebruik gemaakt van de douche, heerlijk. Gewoon een kraan in de muur en het licht deed het niet, maar schoon werden we.
Met de Dinghy naar de wal. Het blijft een strijd, hebben we een nieuwe hoofdmotor, begeeft de motor van de dinghy het ineens. Maar gelukkig hebben we hem alweer aan de praat gekregen. Vandaag heeft Maarten hem ook weer voor de zoveelste maal geplakt.
Op weg naar La Parguera, gezien vanaf de Sally Lightfoot. Met grootzeil en motor op halve kracht. Pas na 10 uur mag hij maximaal belast worden. Normaal gesproken zouden we de motor nu uit hebben gezet, maar hoe eerder hij ingelopen is, hoe beter.
Yes, we zijn eindelijk aan het cruisen. Gisterochtend zijn we samen met zeiljacht Sally Lightfoot naar de vuurtoren bij Cabo Rojo gevaren en vanochtend om half zes vertrokken we naar La Parguera waar we iets na 9 uur aankwamen. Nu gaan we de wal op.
Na veel bellen en lang wachten is de motor maandag eindelijk aangekomen. Maarten heeft hem de afgelopen dagen geïnstallerd en vanochtend in alle vroegte hebben we een geslaagde testvaart gemaakt. Morgen gaan we een paar uurtjes verder varen naar de vuurtoren bij Cabo Rojo. Voor Kerst ging daar onze oude motor stuk en zijn we weer terug naar Boquerón gegaan. Deze keer zullen we een tijdje met een ander Nederlands jacht samen varen, de Sally Lightfoot die we hier ontmoet hebben.
Hé waar gaan ze heen, daar varen onze kinderen ineens op een Italiaans jacht de baai uit! Ze waren net met de kano op bezoek gegaan toen het schip nog aan de steiger lag.
Het is dat we weten dat ze de motor aan het repareren waren en waarschijnlijk een proefvaart gaan maken...
Wekenlang was het hier heel stil in de baai, vooral verlaten jachten van mensen die hier wonen, maar geen cruisers. Nu loopt het ene jacht na het andere binnen, zodat we weer een sociaal leven beginnen te krijgen. De kinderen vinden dat heerlijk. Hier op de foto gaan ze zeilen met het Walker Bay bootje van de buurvrouw.
Vaak betrekt in de loop van de middag de lucht, soms met een prachtige regenboog. We hebben nog maar een keer water gekocht, voor de rest leven we op regenwater, soms oogsten we meer dan 100 liter per bui!
Het feest ging vanmiddag weer verder. De kinderen konden spelen op de springkussens. Voor iedereen gratis popcorn, suikerspin en shaved ice. Vanaf 19.00 uur werd het kerstspel opgevoerd met een echte baby die het niet helemaal volhield en tijdens de voorstelling aan de borst moest. Daarna kregen alle kinderen een cadeau van de drie koningen.
Het was heel gezellig, vooral ook met de bemanning van twee andere zeilboten die een paar dagen geleden in de baai zijn aangekomen, een Italiaans gezin en een stel Nederlanders.
De hele nacht muziek en feest tot het moment waarop de drie koningen op paarden verschenen om een uur of 5. Wij zijn lekker vroeg gaan slapen (inmiddels gewend aan nachtelijke muziek). Om kwart over 4 hebben Maarten en ik een verkenningstocht gemaakt, maar allen de diehards waren nog op de been. Weer gauw terug in bed tot we de optocht hoorden aankomen. Snel uit bed, kinderen wakker maken en op pad.
