Met een aantal bekenden en onbekenden een bbq op het strand gehouden. Het was 4 juli, onafhankelijkheidsdag van Amerika. Behalve Amerikanen waren er Britten, Portugezen, Canadezen, Brazilianen, Fransen, een stel uit Oostenrijk/Oekraïne en wij dus. Iedereen had iets meegenomen om te delen. Ik had pindasaus gemaakt waar de meesten nog nooit van gehoord hadden. Een heerlijk ontspannen middag.
Iedere zaterdagmiddag wordt er op Grenada een wandel/hardlooproute uitgezet wat door zo'n tweehonderd mensen wordt gelopen, zowel toeristen als inwoners van Grenada. Precies om vier uur is de start en na afloop is er een klein feestje. Vorige week was het thema 'Frankrijk' en kregen we een Franse vlag op onze wang geschminckt. Omdat de taxibus vanaf de baai nogal duur was voor ons vieren, gingen we met de locale bus. Eerst naar St George's, daar overstappen op de bus naar St David's. We zaten met 21 mensen in een busje voor 13 personen, dus dubbelgevouwen met kind op schoot. De chauffeur scheurde met flinke vaart, waarschijnlijk enthousiast geworden door de keiharde muziek. Ondanks de snelheid was het een lange rit, wel veel kunnen zien van het land. Het laatste stuk tot aan de start moesten we lopen, maar gelukkig kregen we nog een lift in het 'bakkie' van een pick-up. Om kwart voor vier waren we er, mooi op tijd. Het was een mooie wandelroute. Veel indruk maakte het arme wijkje met kleine houten huisjes met gaten, gebouwd tegen de helling op betonnen palen. Een groot contrast met de enorme huizen met zwembad die je hier vlakbij onze baai ziet. Na afloop echte Franse frietjes gegeten en konden we terugliften samen met Deep en zijn gast in een busje en hoefden we alleen nog een stukje te lopen naar onze steiger. Het was een hele belevenis, maar wel erg ver rijden voor een paar uurtjes wandelen. Als de Hash een volgende keer wat dichterbij is, gaan we misschien nog wel eens.
We liggen alweer een aantal weken op Grenada en hebben het zogenaamd heel druk. Niet met zeilen, we liggen voor anker net als vele anderen het orkaanseizoen af te wachten. Maar ik ga met de kinderen twee keer per week naar yoga, Maarten twee keer naar Tai Chi, ik schaak twee keer per week, Hugo speelt twee keer per week domino, Hugo en Guido doen soms mee met karate of zelfverdediging op het strand, op zondagavond is er een kinderfilm. De meeste activiteiten worden door verschillende zeilers zelf gegeven en spelen zich af in de Tiki bar hier aan de wal. Ook hebben we een bbq op het strand gehad, hebben we meegedaan aan de Greneda Hash House Hariers (later meer hierover) en zijn we met de bemanning van twee andere boten met de bus een dagje naar een heel mooi strand geweest.
Verder klussen we tussendoor nog wat aan de boot en doen we iedere dag school waarbij de kinderen nog steeds trouw iedere ochtend om 5.45 opstaan. Dan wordt er eerst even met de kat gespeeld waarna deze neerstrijkt op Guido's schoot tijdens zijn rekenwerk. Skipper is al flink gegroeid en is heerlijk speels. Nog een paar weekjes en dan gaan we weer richting Curaçao.
Eindelijk is het ons gelukt om ons eerste filmpje met de nieuwe actioncamera op YouTube te zetten. Klik op onderstaande link:
Tobago Cays juni 2015: https://youtu.be/LPacYw0x1FM
Dan hier de beloofde foto's van de Tobago Cays. Het is even geleden, maar het lukt nu pas:
Dan hier nog de beloofde foto van de adelaarsrog. We hadden op Martinique een 'extreme sports camera' gekocht, maar het enige wat we daar onder water zagen waren zeesterren en zeekomkommers en die liggen wel heel erg stil op de bodem.
Deze adelaarsrog is met giftige staart en al zo'n 1,5 meter lang en ziet er best wel eng uit. Hier op de foto zit hij in de grond te wroeten op zoek naar slakken.
