We zijn nu twee dagen op Jamaica en hebben weer wat energie om andere dingen dan varen op te pakken. Zo'n oversteek is namelijk geen vakantie. Op Aruba hebben we nog lang over het reisplan nagedacht, en ook in verband met golfhoogten gekozen voor een noordelijke koers naar Isle a Vache bij Haïti. De wind was hard en op het laatste moment hadden we besloten om een dag later te vertrekken wat achteraf een goede beslissing bleek. Toen naar een andere haven op Aruba gevaren alleen om uit te klaren, wat voor ons op de Nederlandse Antillen altijd een stress situatie oplevert. Eenmaal voorbij de punt van Aruba begon de deining op te bouwen van 3 tot 4 meter en liep de snelheid, bij halve wind op tot 8-12 knopen. Dit komt voornamelijk doordat een catamaran doordat hij in verhouding licht is van de golftoppen afsurft. Heel spannend, maar aan het eind van de middag kwam een brekende golf dwars over het achterschip naar binnen. Op zich niet gevaarlijk, maar alles wordt nat dus toch maar vaart verminderd, ook om de stemming er in te houden. Ook omdat we de stroom mee hadden, hebben we toch twee daggemiddelden gehaald van ca. 310 km achter elkaar! Terwijl we normaal iets boven de 180 km zitten. Daardoor zouden we dus midden in de nacht bij Haïti zijn, dus zijn we maar doorgevaren naar de noordkant van Jamaica. De laatste nacht begon zich voor ons onweer af te tekenen in de buurt van Jamaica, wat aardig vermoeiend bleek te worden. Toch kwamen we al om 14u aan want de klok ging daar in Port Antonio waar inmiddels de zon weer scheen, een uur terug. Vervolgens kwamen in de marina achtereenvolgens 7 ambtenaren aan boord om in te klaren bij een, deze keer, heel gemoedelijke, welkome sfeer. Toen konden we vlak voor het donker verhalen naar een boei om weer in een normaal dag/nacht ritme te komen.
M.
