We zijn intussen weer een stuk verder naar het westen gevaren. Onderweg hebben we weer een kokosnoot leeggedronken bij de bemanning van een Biologisch Station op een van de onbewoonde Cayos de San Felipe. Vervolgens gingen we naar Maria la Gorda waar we zeer onbeschut lagen voor de enorme deining uit het noorden. Gelukig lagen we wel aan een boei, maar gedurende bijna een etmaal lagen we verschrikkelijk te stampen, Guido werd er zelfs zeeziek van. Het was onmogelijk om met de dinghy aan de kant te komen en verder konden we niet zo veel doen aan boord. De foto's zijn al zwemmend genomen toen het alweer iets rustiger was geworden.
Vandaag zijn we om het uiterste westpuntje heengevaren naar Los Morros met het doel onze visa te verlengen die gisteren verliepen. Via de marifoon hadden we contact gelegd met de marina Deze dame vertelde ons dat de visa op waren en dat we dus niet aan land mochten omdat die van ons verlopen waren. Krijg nou wat! Maar na nog wat heen en weer gepraat (reuzehandig dat Maarten vloeiend Spaans spreekt), mochten we nadat ze een ambtenaar had opgeroepen, toch aan land. Die visa moeten we later maar ergens anders halen. We hadden gehoopt brood te kunnen kopen, maar helaas was dat er niet. Wel wat andere levensmiddelen gekocht. Dan maar weer zelf tortilla's maken, meel genoeg. De ambtenaar was heel aardig en we kregen meteen onze stempel voor vertrek erbij. We konden water laden en benzine, dus dat is mooi.
We waren de enige gasten in de marina en ook deze was niet erg beschut. Ons werd aangeraden naar de nabijgelegen mangrove-eilandjes Cayos de la Lena te gaan om te ankeren. 's Avonds riep iemand van de marina ons op via de marifoon op om het laatste weerbericht door te geven. Dat zag er niet best uit, dus besloten we hier nog maar even te blijven. We liggen hier erg beschut, het is prachtig hier, maar we raken door onze voorraden heen en zijn allevier verkouden. Het kwik zakt hier namelijk 's nachts onder de 20°!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten